Keel, neus, oren & ogen

Problemen met keel, ogen, oren en neus

  • Niesziekte
  • Oorklachten
  • Oogproblemen
  • Bloedoor

Niesziekte

Niesziekte bij de kat is een veel voorkomende aandoening. Het kan voorkomen bij zowel kittens, als volwassen katten. Tevens is het zeer besmettelijk voor andere katten.

Niesziekte kan veroorzaakt worden door verschillende ziekteverwekkers, zoals bacteriën en virussen, waarvan ook weer verschillende stammen bestaan. Het virus kan worden overgedragen door direct contact met slijmvliezen, speeksel, oogvocht of via de lucht. Als een besmette kat bijvoorbeeld niest in een ruimte waar veel katten dicht bij elkaar zitten (pension/cattery) kan de ziekte zich snel verspreiden. Ook is hygiëne erg belangrijk, de ziekte kan namelijk ook overgedragen worden via kleding of handen. Katten moeten daarom bij de meeste pensions/catterys ingeënt zijn tegen niesziekte.

Een kat met niesziekte kan verschillende symptomen hebben bijvoorbeeld:

  • Niezen
  • Koorts
  • Sloom
  • Niet eten/drinken
  • Benauwdheid
  • Oog- en/of neusuitvloeiing.

De diagnose wordt meestal gesteld naar aanleiding van het verhaal, de klachten en het lichamelijk onderzoek. In sommige gevallen is extra onderzoek nodig, zoals een neus/oor swab, bloedonderzoek of een röntgenfoto.

Een virus is in principe niet te bestrijden, de behandeling zal bestaan uit het bestrijden van de symptomen en het ondersteunen van herstel (pijnstilling, infuus, helpen met eten). Het komt regelmatig voor dat er een secundaire bacteriële infectie optreedt, daarvoor kan antibiotica worden meegegeven. Als niesziekte op tijd behandeld wordt, herstelt de kat meestal goed. Als er pas laat wordt behandeld bestaat de kans op het altijd gevoelig blijven van de luchtwegen, blijvende oogschade, blijvend snotteren, of soms zelfs overlijden door het te lang weigeren van eten en drinken. Dus het op tijd constateren en behandelen van niesziekte is erg belangrijk!

Niesziekte kan ook chronisch klachten geven. Als de ziekte wordt veroorzaakt door het Feline herpesvirus, kan het virus aanwezig blijven in het lichaam van de kat, nadat de kat hersteld lijkt te zijn van de ziekte. Af en toe kan het virus weer actief worden, bijvoorbeeld bij stress of een verlaagde weerstand (vergelijkbaar met een koortslip bij de mens). Het lijkt dan alsof de kat vaak verkouden is. Het lichaam reageert snel op het opnieuw optreden van het virus, waardoor zo’n her-infectie vaak 3-5 dagen duurt.

Niesziekte kan voorkomen worden door:

  • Kittens goed vaccineren volgens het vaccinatieschema
  • Jaarlijks te vaccineren tegen niesziekte
  • Was uw handen als u met andere katten in aanraking bent geweest
  • Ga naar een pension waar de vaccinatie tegen niesziekte verplicht is (als deze vaccinatie niet verplicht is, is er een verhoogd risico)
  • Wacht niet langer dan 2 dagen om met uw niezende kat naar de dierenarts te gaan

Soms komt het voor dat een goed ingeënte kat niesziekte krijgt. Dit gebeurd vooral in de zomer wanneer de infectiedruk in pensions en catterys erg hoog is. Niesziekte kan worden veroorzaakt door een virus met veel verschillende ziekteverwekkers en stammen, hierdoor kan het voorkomen dat er een ziekteverwekker doorbreekt die (nog) niet in de vaccinatie zit. Gelukkig zijn de verschijnselen van de ziekte bij een gevaccineerde kat vaak veel minder erg dan bij een niet gevaccineerde kat.

Oorklachten

Oorpijn of jeuk aan het oor is erg irriterend voor een dier. Hij of zij zal dan ook klapperen met de oren, veel schudden met de kop, krabben aan het oor en zelfs met de kop over het tapijt schuren. Een bezoekje aan de dierenarts is noodzakelijk om aan de hand van de diagnose de juiste medicijnen voor te schrijven.

Oorzaken

Bij de hond

Risicofactoren:

  • Vervormde/vernauwde gehoorgang (bij bepaalde rassen), veel beharing in de oren en afhangende oorschelpen. Hierdoor kan oorsmeer niet goed worden afgevoerd uit de gehoorgang. Ook kan de gehoorgang niet goed ventileren.
  • Veel zwemmen, waardoor de gehoorgang vochtig wordt. Zo krijgen ziekteverwekkers kans zich hier te nestelen en een ontsteking te veroorzaken.
  • Obstructie van de gehoorgang door bijvoorbeeld een poliep of tumor.
  • Overmatige oorverzorging met wattenstokjes en oorreinigers. Bij gebruik van wattenstokjes duwt men het oorsmeer vaak verder terug de gehoorgang in, waardoor het daar ophoopt en zelfs het trommelvlies kan irriteren. Als men te vaak oorreinigers gebruikt, stimuleert dat juist de aanmaak van nieuw oorsmeer, waardoor overproductie ontstaat.

Primaire en onderhoudende oorzaken:

  • Parasieten zoals oormijt.
  • Vreemd voorwerp in het oor, zoals een grasaar.
  • Vaak is terugkerende oorontsteking een symptoom van een onderliggend probleem zoals allergie. Bij allergie is de huidweerstand verlaagd en dus ook die van de huid in de oren. Zo hebben ziekteverwekkers meer kans.
  • Bacteriën, gisten en schimmels.

Bij de kat

Bij katten komt minder vaak oorontsteking voor dan bij de hond. Vaak is er bij de kat een achterliggende oorzaak zoals:

  • Immuunsupressieve ziekten. Hierbij is het immuunsysteem verzwakt en hebben ziekteverwekkers meer kans in onder andere de oren.
  • Poliepen.
  • Allergie is zelden een oorzaak.

Onderzoek

Om een goede diagnose te stellen, moet de dierenarts inspectie van de gehoorgang en het trommelvlies doen. Bij ontsteking van de gehoorgang ziet men roodheid, zwelling en veel pijn. Belangrijk is of het trommelvlies intact is. Is dit beschadigd, dan moet een andere behandeling worden gegeven dan wanneer het intact is.

Tevens kan de dierenarts zien of er geen pathologische veranderingen zoals poliepen, tumoren of vreemde voorwerpen aanwezig zijn.

Indien nodig zullen wij een zogeheten “swab” nemen. Hierbij wordt met een steriel wattenstokje een monster uit het oor genomen. Wij kunnen dit in onderzoeken op bijvoorbeeld oormijt, bacteriën, schimmels en gisten.

Streng maar rechtvaardig…

Veel eigenaren komen bij ons aan de balie “even een oorzalfje” halen, omdat hun dier steeds terugkerende oorklachten heeft. Helaas kunnen wij geen oorzalf meegeven, zonder dat een dierenarts in de oren heeft gekeken. Daar zijn een aantal redenen voor:

  • Zalf met antibioticum mag niet worden meegegeven, zonder dat een dierenarts een diagnose heeft gesteld. Het is zelfs bij de wet verboden om over de toonbank antibiotica mee te geven.
  • Bij terugkerende oorklachten moet onderzocht worden of er niet een achterliggend probleem is.
  • Er moet helderheid zijn over het trommelvlies.
  • Het niet correct toepassen van de oorzalf, werkt antibioticaresistentie in de hand. Wanneer er bijvoorbeeld alleen een keer gezalfd wordt als een dier klachten heeft, en er niet 10 dagen goed wordt doorgezalfd, bestaat er grote kans dat ziekteverwekkers resistent worden tegen een bepaald antibioticum. Dit is een ernstig probleem: op een dag zullen er tegen een aantal ziekteverwekkers geen werkzame antibiotica meer bestaan. En dit wordt op den duur een gevaar voor de volksgezondheid.

Afhankelijk van de oorzaak zal de dierenarts de juiste oorzalf voorschrijven en u instrueren hoe u het oor moet zalven. Het is belangrijk dat het oor op de juiste manier gezalfd wordt en dat het zalven een aantal dagen goed wordt volgehouden door de eigenaar.

De dierenarts zal met u afspreken dat u na 7-10 dagen zalven terugkomt voor controle. Zo kunnen we zien of de ontsteking weg is of dat het zalven nog voortgezet moet worden.

Wanneer de dierenarts denkt dat er allergie in het spel is, zal gesproken worden over de te volgen behandeling hiervan.

Oogproblemen

Oogontstekingen komen zeer vaak voor. Dit kan zich uiten als rode ogen, traanvloed of pussige uitvloeiing, knijpen met de ogen en zwelling van de slijmvliezen. Er zijn tal van oorzaken voor een oogontsteking en het is dan ook van belang uw dier door een dierenarts te laten onderzoeken.

Oogontstekingen komen zeer vaak voor. Dit kan zich uiten als rode ogen, traanvloed of pussige uitvloeiing, knijpen met de ogen en zwelling van de slijmvliezen. Er zijn tal van oorzaken voor een oogontsteking en het is dan ook van belang uw dier door een dierenarts te laten onderzoeken.

Afhankelijk van de oorzaak zal een zalf worden voorgeschreven en eventueel de oorzaak van het probleem worden aangepakt.

Naast ontstekingen kunnen er zich ook andere problemen met de ogen voor doen; denk bijvoorbeeld aan een oogbeschadiging of staar.

Bloedoor

Wanneer uw hond fanatiek klappert met zijn oren of bijvoorbeeld ergens tegenaan stoot, kan een bloedvaatje in de oorschelp kapot gaan. Het is vaak een erg lastig probleem om onder controle te krijgen en het leidt dan ook nogal eens tot de nodige frustratie bij de eigenaar.

De bloeding die dan onder de huid ontstaat kan niet weg en het bloed hoopt zich op in de oorschelp. Er zijn verschillende behandelingen mogelijk. De enige zekere is een operatie waarbij na het leeghalen van de bloeduitstorting, de huid wordt vastgezet op het kraakbeen van de oorschelp. Na de operatie krijgt de hond een kopverband en een kraag om. Dit om te voorkomen dat de hond weer gaat klapperen en zo de hechtingen kapot kan slaan. Na 8-10 dagen is de huid vergroeid aan het kraakbeen en kunnen de hechtingen worden verwijderd.

bloemkool oor hond bloemkool oor hond

Terug naar Aandoeningen