Hartworm (Dirofilaria Immitis) komt alleen voor in zuidelijke landen, maar onze honden gaan vaak mee met vakantie en er komen veel honden vanuit het buitenland naar Nederland. Daarom zien we tegenwoordig ook steeds vaker hartworm in Nederland. Hartwormen zijn wormen die in de longslagader van honden leven. Bij massale infectie kunnen ze ook in de rechter hartkamer en rechter boezem gevonden worden.

De larven van de worm worden door stekende muggen overgebracht van hond naar hond. Temperatuur en luchtvochtigheid zijn erg bepalend of de larve in de mug kan overleven en zich kan ontwikkelen. In de hond groeien de larven uit tot volwassen wormen. De wormen van maximaal 30cm(!) leven in de grote longslagaders en soms ook in de rechter harthelft van de hond. Een hond kan jarenlang zonder klachten een hartworm bij zich dragen, maar op een gegeven moment krijgt de hond klachten (met name longproblemen) en kan hij/zij er ook aan overlijden.

Er zijn twee soorten hartwormen waarmee honden geïnfecteerd kunnen worden: Dirofilaria immitis en Angiostrongylus vasorum (‘Franse hartworm’).

Symptomen hartworm hond

De eerste klinische symptomen treden vaak 5-7 maanden na besmetting op. De ontwikkeling van hartwormziekte bij honden verloopt doorgaans langzaam en geleidelijk. De meeste geïnfecteerde honden hebben jarenlang nergens last van. De schade aan de bloedvaten is ernstiger bij honden die lichamelijk zeer actief zijn.

Symptomen kunnen zijn:

• Lusteloos
• Chronische hoest
• Minder of niet eten
• Gewichtsverlies
• Uitdroging
• Milde tot ernstige benauwdheid
• Bewustzijnsverlies (flauwvallen) na inspanning of opwinding
• Vocht in de buik (ascites)
• Zwelling in de achterpoten (oedeem)
• Zwelling van kop en voorpoten (Vena cava syndroom)
• Plotselinge dood

Als een groot aantal wormen tegelijk dood gaat, kan dat plotseling de bloedvaten van de longen afsluiten. Honden worden plotseling benauwd en kunnen bloed ophoesten.

Behandeling

Met hartworm geïnfecteerde dieren moeten behandeld worden tegen volwassen wormen; de behandeling kan ongeveer vier weken later gestart worden. De behandeling is zwaar en de dieren moeten ook gedurende de behandeling benchrust krijgen. Als ze namelijk te actief zijn kunnen de volwassen wormen loslaten in het bloedvat en trombose veroorzaken met ernstige problemen tot gevolg.

Tevens moeten de dieren iedere maand goed ontwormd worden om de larvale stadia van de hartworm aan te pakken. Zo kan een herbesmetting ook tegen gegaan worden.

Preventieve maatregelen

Het is belangrijk om binnen 30 dagen na aankomst op uw vakantiebestemming te starten met een (maandelijkse) behandeling tegen de jonge stadia van de hartworm. Dit is om te voorkomen dat de hond volwassen hartwormen krijgt. Deze behandeling moet worden voortgezet tot 30 dagen nadat u het betreffende gebied heeft verlaten.

De middelen die voor dit doel geregistreerd zijn bevatten Ivermectine, Milbemycine oxime, Moxidectine of Selamectine. Denk hierbij aan de Milbactor, want ons normale ontwormingsmiddel is.

Hoewel muggenbestrijding goed is (Vectra 3D, Advantix) is nog niet aangetoond dat dit de kans op besmetting duidelijk verlaagd.

Hartproblemen komen vaak voor bij zowel de hond als kat. Het komt regelmatig voor, dat we bij een algemeen lichamelijk onderzoek per toeval een hartruis horen, zonder dat de hond of kat daar last van heeft.

Zowel bij hond als kat worden hartproblemen frequent gezien en gehoord. Het komt regelmatig voor, dat we bij een algemeen lichamelijk onderzoek per toeval een hartruis horen, zonder dat de hond of kat daar last van heeft. Maar natuurlijk worden er ook regelmatig patiënten aangeboden met klachten als conditieverlies, hoesten, benauwdheid en/of kortademigheid. In ernstige gevallen kunnen zelfs flauwtes optreden en vochtophoping in buik en onder de borst worden aangetroffen.

Met behulp van het algemeen lichaam onderzoek kunnen we veel informatie verkrijgen over de werking van het hart. Een aandoening van de hartspier kunnen we echter niet constateren zonder de hulp van aanvullende onderzoeken. Bij zowel lekkende hartkleppen als bij hartspieraandoeningen is het raadzaam verder onderzoek te laten doen. Dit kan bestaan uit een röntgenfoto, echo en een hartfilmpje (ECG).

Een hartpatiënt wordt vaak op levenslange medicatie gezet. Daarmee nemen we het hartprobleem niet weg, maar proberen we het hart zoveel mogelijk te ontlasten. Hiermee verbetert de kwaliteit van het leven en wordt de levensduur verlengt.