Ingrepen

Cavia’s zijn echte groepsdieren, wat betekent dat zij gelukkiger zijn en zich veiliger voelen als zij samenleven met één of meerdere soortgenoten. Dit betekent niet per definitie dat alle cavia’s vredig samen kunnen leven, niet alle cavia’s kunnen evengoed met elkaar overweg en ook het geslacht speelt een rol. Een combinatie van een beer (mannetje) met één of meerdere zeugjes (vrouwtjes) is over het algemeen het meest succesvol. Zeugjes zonder beer erbij kan ook prima gaan, al is de kans op onenigheid groter dan wanneer er een beer in de groep zit. Twee of meerdere beren samen zonder zeugje(s) erbij kan goed gaan, maar is de combinatie die de meeste problemen geeft.

Als een beer samenleeft met één of meerdere zeugjes, is het nodig om de beer te laten castreren om ongewenste nestjes te voorkomen. Het laten steriliseren van een zeugje is minder gebruikelijk, omdat een cavia opereren een risicovolle ingreep is. Het castreren van een beertje is een minder zware operatie dan het steriliseren van een zeugje.

Voorbereiding thuis

Het maag-darmstelsel van een cavia werkt anders dan die van een hond of kat. Het is belangrijk dat cavia’s altijd blijven eten om een goede darmfunctie te behouden. Tevens kunnen zij niet braken. Cavia’s hoeven dan ook niet nuchter te zijn voor een operatie. Omdat het belangrijk is dat de cavia ook na de operatie snel weer gaat eten, is het fijn als het favoriete voer wordt meegegeven.

Zorg voor een schoon hok met schone doeken als ondergrond voor de thuiskomst van de cavia. Dit is de beste ondergrond voor de periode na de operatie.

Castratie

Wij castreren beertjes vanaf een leeftijd van vier maanden, maar zij kunnen al vruchtbaar zijn op de jonge leeftijd van vierenhalve week. Na castratie kan een beer nog tot zes weken vruchtbaar blijven. Het is dan ook zaak om hem tot die tijd niet bij een vruchtbaar zeugje te zetten.

Bij een castratie worden de testikels verwijderd door een snede te maken in de balzak. Het bloedvat en de zaadstreng worden afgebonden. Na het verwijderen van de testikels, wordt de balzak gehecht. Om deze ingreep te kunnen uitvoeren, is het nodig om de cavia onder narcose te brengen. Er wordt gebruik gemaakt van gasnarcose om de hoeveelheid narcosemiddel te beperken en de cavia wordt goed gemonitord en geobserveerd vanaf de eerste prik tot het weer wakker worden na de ingreep.

Sterilisatie

Een zeugje kan rond de vier tot vijf weken al geslachtsrijp zijn. Sterilisatie wordt gedaan vanaf een leeftijd van vier maanden, maar is minder gebruikelijk omdat het een risicovolle operatie is. In sommige gevallen is het echter wel aan te raden. Een indicatie kan zijn:

• Cysteuze ovaria (holtes gevuld met vocht in de eierstokken);
• Ovarium (=baarmoeder) tumor;
• Eerste dekking na de leeftijd van 1 jaar. Dit omdat de kans groot is dat het bekken dan te dicht op elkaar staat voor een normale geboorte.
• Soms kan een sterilisatie ook gedaan worden omdat een zeugje zonder verdere medische oorzaak erg dominant is en daardoor een koppeling niet lukt.
• Ongewenste dekking;
• Een versteende vrucht.

Voor het voorkomen van ongewenste nakomelingen, is castratie van het beertje aan te raden. Dit is een minder zware operatie.

Bij een sterilisatie wordt, onder narcose, de buik geopend. De eierstokken worden verwijderd. De baarmoeder wordt alleen verwijderd indien hier aanleiding toe is. Het verwijderen van de eierstokken wordt bij voorkeur via de flanken gedaan, omdat de eierstokken aan de rugzijde liggen en daarom makkelijker te bereiken zijn via de flanken dan via de voorzijde van de buik. Bij het opereren via de flanken hoeven de darmen niet of minimaal opzij geschoven te worden om bij de eierstokken te komen, wat de kans op darmproblemen naar de operatie verkleint. Indien ook de baarmoeder moet worden verwijderd, wordt de operatie via de voorzijde van de buik uitgevoerd. Ook bij deze operatie is, net als bij de castratie van een beer, narcose nodig. Ook hierbij maken wij gebruik van gasnarcose om de hoeveelheid narcose per injectie te beperken en de operatie hiermee minder risicovol te maken.

Nazorg

De nazorg in de kliniek houdt in dat de cavia bij ons in de opname verblijft. Wij houden de temperatuur van de cavia goed in de gaten en houden hem of haar indien nodig warm met kleden, kruiken en indien nodig een warmtelamp. De cavia krijgt na de operatie een injectie die helpt om sneller weer wakker te worden uit de narcose. Zodra de cavia goed wakker is, kijken wij of hij/zij wat wilt eten. Meestal is het nodig om oraal met een spuitje een keer dwangvoer te geven. Dit voer bevat veel voedingsstoffen en vezels, wat het maag-darmstelsel stimuleert.

Als de cavia zichzelf goed warm houdt, wat heeft gegeten en keutels heeft gelegd mag hij/zij naar huis met pijnstilling. Dit is over het algemeen dezelfde dag. Het is belangrijk om in de gaten te houden of de cavia thuis goed blijft eten en keutelen en om hem/haar in een schoon verblijf op schone doeken te houden. Na 10 dagen volgt er een controle bij ons om te kijken of de wond goed genezen is en om de hechtingen te verwijderen.

Bij de castratie van een rammelaar (mannelijk konijn) worden beide testikels verwijderd. Wij adviseren elke rammelaar te laten castreren.

Konijnen zijn vruchtbaar vanaf drie tot vijf maanden leeftijd. Een vrouwtje kan gedekt worden zodra ze vruchtbaar is. Wij raden dan ook aan vanaf die leeftijd de mannetjes en vrouwtjes van elkaar te scheiden. Als een konijn gedekt is duurt de dracht tussen de 29 en 33 dagen. De rammelaar kan gecastreerd worden vanaf een leeftijd van vier tot vijf maanden, afhankelijk van de grootte van het konijn. De testikels moeten namelijk goed voelbaar zijn.

Waarom laten castreren?

• Ongecastreerde mannetjes kunnen, als ze seksueel actief worden, agressief worden naar soortgenoten en/of naar de eigenaar.
• Ongecastreerde mannetjes kunnen onderling gaan vechten.
• Ook kunnen zij onder invloed van die mannelijke hormonen gaan sproeien in huis.
• En het grootste gevaar is dat een mannetjes konijn een vrouwtje dekt en voor ongewenste nakomelingen zorgt.

Hoe gaat het in zijn werking?

De huid en de balzak worden ingesneden en de testikel wordt opgezocht. Als de testikel vrij is worden het bloedvat en de zaadstreng afgebonden en kan de testikel verwijderd worden. Hierna wordt de balzak (= de tunica vaginalis) gehecht. Hierdoor kan er geen hernia/verzakking via het lieskanaal ontstaan. De dicht gehechte balzak wordt weer teruggeplaatst op zijn plek. De balzak wordt gehecht met oplosbaar hechtmateriaal zodat het niet verwijderd hoeft te worden.

Nazorg

Dezelfde dag kan het konijn naar huis als hij weer zelfstandig eet. Als u uw konijn weer op komt halen krijgt u pijnstiller en dwangvoermiddel mee naar huis, zodat het konijn zo snel mogelijk kan herstellen van de narcose. Ook krijgt het konijn een darmstimulerend middel. Ook krijgt u een nazorgbrief mee waarop staat aangeven waar u de komende dagen met uw konijn rekening mee moet houden. Het is belangrijk om hem goed warm te houden.

Is mijn konijn nog vruchtbaar na een castratie?

Let op: de eerste twee tot drie weken na de operatie is een mannetjes konijn nog in staat om nakomelingen te verwekken! Als u dit wilt voorkomen is het verstandig om uw konijnen voor de zekerheid nog vier tot zes weken na de castratie apart te laten zitten. Hierna kunt u ze weer veilig aan elkaar koppelen en kunnen er geen nakomelingen meer verwekt worden.

Bij het steriliseren van een voedster (vrouwelijk konijn) verwijderen we de eierstokken en de baarmoeder. Het is verstandig om vrouwelijke konijnen te laten steriliseren. U voorkomt hiermee dat uw konijn op latere leeftijd een baarmoedertumor of een ander baarmoederprobleem krijgt.

Konijnen zijn vruchtbaar vanaf drie tot vijf maanden leeftijd. Een vrouwtje kan gedekt worden zodra ze vruchtbaar is. Wij raden dan ook aan vanaf die leeftijd de mannetjes en vrouwtjes van elkaar te scheiden. Als een konijn gedekt is duurt de dracht tussen de 29 en 33 dagen.

Vanaf welke leeftijd de voedster gesteriliseerd worden?

Operatie technisch raden we aan om een voedster pas vanaf de leeftijd van zes maanden te laten steriliseren. Het kan ook wel vanaf vier maanden, maar de operatie is dan een stuk lastiger, omdat er nog maar weinig vet in de ophangbanden van de eierstokken zit en de eierstokken daardoor erg diep in de buik liggen.

Voordelen

• Het voorkomen van ongewenste dracht
• Het voorkomen van hormonale problemen door bijvoorbeeld cysteuze ovaria
• Het voorkomen van baarmoederontstekingen (endometritis/ hyperplasie)
• Het voorkomen van baarmoedertumoren
• Het voorkomen van agressiviteit of dominantie bij vrouwelijke konijnen. Dominantie uit zich onder andere als het rijden op andere konijnen (mannetjes maar ook vrouwtjes)
• Agressiviteit naar mensen of andere dieren

Hoe vaak komt een baarmoederprobleem voor?

In bepaalde rassen komen bij 50-80% van de vrouwelijke konijnen van vier jaar en ouder baarmoedertumoren voor. Om deze problemen te voorkomen raden wij aan om elke voedster te laten steriliseren, want vroeg of laat is de kans heel groot dat een vrouwtjes konijn een probleem aan de baarmoeder krijgt.

Nazorg

Als u uw konijn weer op komt halen krijgt u een pijnstiller mee en ook een dwangvoermiddel, zodat het konijn zo snel mogelijk kan herstellen van de narcose. Ook krijgt u een nazorgbrief mee waarop staat aangeven waar u de komende dagen met uw konijn rekening mee moet houden. Het is belangrijk om haar goed warm te houden. De konijnen krijgen ook altijd een darmstimulerend middel.

Wij hebben de mogelijkheid om naast de reguliere open buik operaties, te opereren via een laparoscoop. Dit is beter bekend onder de term kijkoperatie. Hieronder geven we een overzicht hoe een laparoscopische ingreep in zijn werk gaat en wat de voordelen zijn t.o.v. de reguliere open buik operaties. U zult dit met name kennen van de laparoscopische sterilisaties, maar hieronder kunt u lezen dat er ook nog andere toepassingen zijn.

Wat is een laparoscopische operatie?

Bij een laparoscopische operatie worden er twee of drie kleine gaatjes in de buik gemaakt van ongeveer 5 mm in diameter.  Deze gaatjes worden gebruikt  om een camera met een lichtbron en verschillend instrumentarium in de buik te kunnen brengen. De camerabeelden worden op een groot computerscherm getoond, waardoor de verrichtingen heel nauwkeurig bij te sturen zijn.

Voordelen van een laparoscopische operatie:

• De laparoscopische operatie geeft minder pijn dan een normale open buikoperatie. Uit onderzoek is gebleken dat het dier na de operatie 65% minder pijn zal ervaren.
• De kleine gaatjes van de laparoscopische operatie genezen sneller, waardoor er minder kans is op irritatie en/of ontstekingen.
• Uit een groot onderzoek is gebleken dat de nieren, de longen, de darmbewegingen en het immuunsysteem minder belast worden tijdens een laparoscopische operatie dan tijdens een open buik operatie.
• Doordat de camera in de buik alle handelingen op een sterk vergrotend computerscherm zichtbaar maakt, is het overzicht voor de dierenarts beter en wordt er veel preciezer gehandeld.

Het nadeel van een laparoscopische sterilisatie:

• Als de hond een sterk afwijkende baarmoeder of eierstokken heeft, dus als deze vergroot of verdikt zijn, of ontstoken met vocht erin, dan zal deze toch verwijderd moeten worden. Dit houdt in dat de buik dan alsnog geopend moet worden.

Operaties waarvoor laparoscopie gebruikt kan worden:

• Sterilisatie van de hond 
• Het verwijderen van een binnenbal bij de reu 
• Blaasonderzoek en blaasstenen verwijderen
• Biopten nemen van bijvoorbeeld lever, pancreas, darmen en nieren
• Het vastzetten van de maag ter preventie van een maagkanteling

Bij het steriliseren van een teefje worden de voorplantingsorganen (de eierstokken en de baarmoeder) weggenomen. Eigenlijk is ‘sterilisatie’ een onjuiste benaming. Medisch gezien verstaan we onder castratie het onvruchtbaar maken van de hond door het geheel of gedeeltelijk wegnemen van de inwendige voortplantingsorganen.

Sterilisatie is het onvruchtbaar maken van de hond door het onderbinden van de eileiders van de teef of de zaadstrengen van de reu.

In Nederland worden dus technisch gezien zowel reu als teef gecastreerd. In de gebruikstaal spreken we over castratie bij de reu (verwijdering teelballen) en over sterilisatie (verwijdering van minimaal de eierstokken) bij de teef. Steriliseren doen we na de eerste loopsheid, omdat de kans op incontinentie dan veel kleiner is.

Waarom sterilisatie?

• Het voorkomen van ongewenste dracht.
• Minder kans op kwaadaardige tumoren of suikerziekte.
• Geen kans meer op (levensbedreigende) baarmoederontsteking.

Hoe gaat het in zijn werk?

Vóór de operatie

Voor sterilisatie moet altijd van tevoren een afspraak gemaakt worden. We plannen samen met u een datum en spreken met u een tijd af dat u uw hond komt brengen.

Het is heel belangrijk dat uw hond nuchter gehouden wordt op de dag van de operatie. Dit betekent dat zij de dag vóór de operatie om 20.00 uur de laatste maaltijd mag, daarna niets meer eten. Water drinken mag wel.

De reden hiervan is dat uw hond geen volle maag mag hebben als zij onder narcose gaat. Dieren kunnen misselijk worden van de narcosestoffen. Als ze dan een volle maag hebben en gaan braken, kunnen etensresten in de luchtwegen komen.

De dag van de operatie

Als u uw hond komt brengen is het voor haar fijn als u wat meer tijd kunt vrijmaken om erbij te blijven als de eerste narcoseprik gegeven wordt. Zo heeft de hond wat steun aan u, tot zij suffig wordt. Dan nemen we met u door hoe laat uw hond weer opgehaald mag worden.

U gaat naar huis en wij geven de hond de tweede narcoseprik, zodat zij helemaal in slaap valt. Ook wordt goede pijnstilling per injectie toegediend.

De operatie

Onder algehele (gas)anesthesie worden, bij de sterilisatie, via een kleine snede in de buik de eierstokken verwijderd. Afhankelijk van hoe de baarmoeder er uit ziet (gezwollen, erg doorbloed), wordt ook deze weggenomen. Hierna wordt de buik gesloten en de huid onderhuids gehecht, zodat geen hechtdraad uit de huid steekt. Dit voorkomt irritatie van de operatiewond.

Dan mag de hond uitslapen en wordt lekker warm neergelegd. Het is beter als dieren niet te lang in narcose blijven. Daarom wordt ze ‘wakker geprikt’. Dit wil zeggen dat ze een injectie krijgt met een stof die het effect van de narcosemiddelen opheft.

Nazorg

Als uw hond goed wakker is, bellen wij u dat zij opgehaald kan worden.

U krijgt de volgende instructies mee:

• Uw hond mag niet bijten of likken aan de wond/hechtingen. U kunt dit voorkomen door een babyrompertje of omgekeerd T-shirt aan te trekken of een kap te gebruiken.
• De komende zevent tot tien dagen uitlaten aan de lijn. Niet wild spelen met andere honden of wild rennen. Echt rustig aan doen. Dit is niet alleen van belang voor de huidwond, maar ook voor de wond die binnen in de buik zit.
• Let de komende dagen op ontstekingsverschijnselen van de wond: roodheid, zwelling, etc.
• Na acht tot tien dagen worden door ons de hechtingen verwijderd en de wond gecontroleerd (hier zijn geen kosten aan verbonden). Als de wond er eerder niet goed uitziet, neem dan contact met ons op.
• Aan het einde van de middag mag uw hond weer een klein beetje proberen te eten. Geef geen grote hoeveelheid, maar meerdere malen kleine beetjes, zodat de maag niet meteen overbelast wordt. De dag na de operatie mag uw hond weer gewoon eten. Als zij dit niet wil, neem dan contact met ons op.

Bij het steriliseren van een poes worden de ovaria weggenomen oftewel de eierstokken. Eigenlijk is ‘sterilisatie’ een onjuiste benaming. Bij een sterilisatie wordt namelijk de verbinding verbroken tussen eierstokken en baarmoeder (zoals bij de mens), maar bij de poezen worden de eierstokken in zijn geheel weggenomen. Hierdoor nemen we dus ook de hormonen weg. De officiële benaming is dus castratie of ovariectomie. Wij adviseren om deze ingreep op een leeftijd van zes maanden uit te voeren.

Waarom steriliseren we onze poezen eigenlijk? Hieronder staat een duidelijk overzicht van de voor- en nadelen.

Voordelen

• Geen kans op kittens met alle gevolgen/kosten van dien
• Geen kans op baarmoederontsteking of tumoren van de eierstokken/baarmoeder
• Minder kans op melkkliertumoren
• Geen krolsheden meer

Nadelen

• Meer kans op overgewicht

Dit enige nadeel kan bij de poes makkelijk ondervangen worden door minder voer te geven en de poezen regelmatig te wegen. Ons advies is om dit twee weken, één maand en twee maanden na de sterilisatie bij te houden om op deze manier de hoeveelheid voer zo snel mogelijk bij te stellen.

De ingreep

Nu duidelijk is waarom een sterilisatie van de poes wordt aanbevolen, geven wij hieronder een uitleg met tekst en foto’s hoe zo’n sterilisatie nu eigenlijk wordt uitgevoerd. Bij deze ingreep wordt de buik geopend, dus is de steriliteit extra belangrijk. Eerst scheren we een vlak rondom de navel kaal. Deze huid wordt grondig gewassen met hibiscrub. Daarna is het tijd voor de alcohol, waarmee de buik twee keer wordt ingesprayd.

Nu de buik helemaal steriel is gemaakt, is het de beurt aan de dierenarts. De dierenarts wast zijn/haar handen eerst met hibiscrub en een borsteltje en daarna nog een keer zonder borsteltje. Daarna worden de handen ook ingesprayd met alcohol en worden de handschoenen door de assistent aangegeven. Ook de instrumenten worden op een steriele doek gelegd. Daarna is het tijd om de buik te openen. Dit gebeurt met een snede door de huid en door de buikwand net onder de navel.

Als de buik open is, moeten we op zoek gaan naar de eierstokken. Dit doen we met een soort stomp haakje, die we dan onder de baarmoeder haken. Daarna brengen we de eierstokken naar buiten wat te zien is op de eerste foto van de onderstaand rij. Daarna worden er aan weerszijde van de eierstok hechtingen gelegd, de zogenaamde ligaturen. Hierdoor kan het niet gaan bloeden als we de eierstokken eruit knippen. Als de baarmoeder er goed uit ziet, laten we deze zitten. Hierdoor is een minder grote snede in de buikwand nodig en doordat de hormonen uit de eierstok worden weggenomen is er geen risico meer op baarmoederontsteking.

Daarna moet de buik weer gesloten worden. Dit gaat in drie afzonderlijke lagen: de buikwand, de onderhuid en de huid. Vaak zit bovenop de huidhechting nog één uitwendige huidhechting. Deze mag er na acht tot tien dagen worden uitgehaald. Na de operatie is het heel belangrijk dat de poes rustig blijft en niet meteen gaat springen.

Bij castratie van de reu worden de testikels verwijderd, maar waarom doen we dit eigenlijk? Hoe gaat dit in zijn werk? En waar moet u als eigenaar allemaal aan denken?

Waarom castratie?

• Zoveel mogelijk voorkomen van ongewenst dominant gedrag.
• Voorkomen van hypersexueel gedrag.
• Voorkomen van lichamelijke problemen (denk hierbij aan steeds terugkerende voorhuidontsteking, een vergrote prostaat of tumoren naast de anus)

De ingreep 

Vóór de operatie

Voor castratie moet altijd van tevoren een afspraak gemaakt worden. We plannen samen met u een datum in en spreken met u een tijd af dat u uw hond komt brengen. Het is heel belangrijk dat uw hond nuchter gehouden wordt op de dag van de operatie. Dit betekent dat hij de dag vóór de operatie om 20.00 uur de laatste maaltijd mag.  De reden hiervan is dat uw hond geen volle maag mag hebben, omdat ze misselijk kunnen worden van de narcose-middelen. Bij het braken bestaat er het risico dat voedselresten ingeademd worden en in de longen terecht komen. Er kan dan een zogenaamde verslik-longontsteking ontstaan. Natuurlijk mag hij wel ten alle tijden drinken.  

De dag van de operatie

Voor de hond is het prettig als u erbij blijft als hij zijn eerste narcoseprik krijgt. Dan heeft hij steun van u als hij de controle over zijn lichaam verliest en langzaam suf wordt. Als hij suf genoeg is, mag u naar huis en geven wij hem zijn tweede narcoseprik, waardoor hij helemaal onder narcose gaat. Ook wordt goede pijnstilling per injectie toegediend.

De operatie

Castratie vindt plaats onder algehele anesthesie, een mooi woord voor narcose. De hond wordt eerst op de operatietafel getild en geïntubeerd. Dit houdt in dat er een buisje in de luchtpijp wordt gebracht, zodat we de ademhaling goed kunnen monitoren op het scherm en eventueel ook wat gasnarcose kunnen toedienen. Automatisch wordt dan ook zuurstof toegediend. Daarna wordt de hond op zijn rug gelegd en wordt het gebied tussen scrotum en penispunt geschoren en gewassen. Daarna gebruiken we alcohol om de plek steriel te maken. Dit is te zien op onderstaande foto's.

Via een kleine snede net voor het scrotum worden beide testikels naar buiten gebracht. Er wordt een hechting gezet op de zaadleider en het bloedvat en daarna wordt de huid weer gehecht met een oplosbare hechting onder de huid en meerdere hechtingen op de huid. Die laatste hechtingen moeten er na 8-10 dagen uit worden gehaald. Daarna wordt de hond weer op de grond gelegd op een lekker warm dekentje en afhankelijk van de lichaamstemperatuur wordt er wel of niet een kruik bijgelegd. De hond mag lekker zijn roes uitslapen en wordt op het juist moment tegen geprikt. Dit houdt in dat we een stof inspuiten, waardoor hij weer snel wakker wordt.  

Nazorg

Als uw hond goed wakker is, bellen wij u dat hij opgehaald kan worden. U krijgt de volgende instructie’s mee:

Uw hond mag niet bijten of likken aan de wond/hechtingen. U kunt dit voorkomen door een babyrompertje of omgekeerd T-shirt aan te trekken of een kap te gebruiken.

De komende 7-10 dagen uitlaten aan de lijn. Niet wild spelen met andere honden of wild rennen. Echt rustig aan doen. Dit is niet alleen van belang voor de huidwond, maar ook voor de wond die binnen in de buik zit.

Let de komende dagen op ontstekingsverschijnselen van de wond: roodheid, zwelling, etc.

Aan het einde van de middag mag uw hond weer een klein beetje proberen te eten. Geef geen grote hoeveelheid, maar meerdere malen kleine beetjes, zodat de maag niet meteen overbelast wordt. De dag na de operatie mag uw hond weer gewoon eten. Als hij dit niet wil, neem dan direct contact met ons op. 

Na 8-10 dagen worden door ons de hechtingen verwijderd en de wond gecontroleerd (hier zijn geen kosten aan verbonden). Als de wond er eerder niet goed uitziet, neem dan contact met ons op.

Bij castratie van de kater worden de testikels verwijderd. Hiermee nemen we de hormonen weg, die voor het ongewenste gedrag zorgen. Dit is een weinig belastende ingreep, omdat de buik niet open hoeft zoals bij de poes. Ons advies is om dit op 6 maanden leeftijd te doen.

Voordelen

• Minder kans op sproeien of plassen in huis
• Een minder penetrante urinegeur
• Minder kans op vechtwonden en abcessen
• Minder kans op zwerven op straat en onverantwoord gedrag bij de rijweg
• Het in balans houden van de kattenpopulatie (aantal katten)

Nadelen

• Meer kans op overgewicht

Aangezien het enige nadeel bij de castratie van de kater goed ondervangen kan worden door minder voer te geven, geven wij altijd het advies om katers zo vroeg mogelijk (6 maanden leeftijd) te castreren. Dan zijn ze oud genoeg om de ingreep goed te doorstaan en is de kans dat ze het ongewenste gedrag al voortonen zo klein mogelijk. Er is namelijk altijd een risico dat als ze al sproeien in huis, dit dan niet meer weg gaat na castratie.

De ingreep

Nu duidelijk is waarom een castratie van de kater wordt aanbevolen, geven wij hieronder een uitleg met tekst en foto’s hoe zo’n castratie nu eigenlijk wordt uitgevoerd. Natuurlijk moet deze ingreep zo schoon mogelijk worden uitgevoerd. Allereerst worden de haren van de testikels verwijderd, waarna deze worden gewassen met hibiscrub. Daarna volgt de alcohol, waardoor het operatiegebied steriel is gemaakt.

De kater is natuurlijk al onder narcose, maar om te verzekeren dat hij er echt niets van voelt, spuiten wij ook een lokale verdoving in de balletjes. Hierna snijden wij met een mesje een aantal lagen door, totdat we het balletje, de zaadleider en het bloedvat duidelijk in beeld hebben. Op de laatste foto van onderstaande rij is dit goed te zien, waarbij de bovenste streng de zaadleider is.

Hierna wordt de zaadleider van het balletje en het bloedvat gesplitst en knopen we de zaadleider om het bloedvat heen met 3 chirurgische knopen. Daarna snijden we het balletje eraf en herhalen we dezelfde procedure aan de andere kant.