Parasieten

Giardia is een parasiet in het maagdarmkanaal en is een zoönose, het is dus overdraagbaar van dier op mens en andersom. De eencellige parasiet hecht zich aan het slijmvlies in de darm, waardoor het slijmvlies beschadigd, hierdoor verloopt de vertering en opname van voedingsstoffen niet optimaal. Het komt vooral voor bij de hond en kat.

Hoe krijgt mijn huisdier Giardia?

De hond of kat wordt besmet door het opeten van de parasiet, dit kan bijvoorbeeld door buiten te eten of te drinken of door het likken aan de poten na het wandelen. Als uw huisdier niet buiten komt, kunt u de parasiet zelf meebrengen via bijvoorbeeld uw schoenen.

De besmetting kan symptoomloos verlopen. Maar vooral bij jonge of zieke dieren, en dieren die veel stress ervaren kan slijmerige en stinkende diarree voorkomen, soms met bloed bijmenging. Ook kan het besmette dier slomer zijn en vermageren. Dieren die besmet zijn, met of zonder symptomen, kunnen de omgeving besmetten.

De diagnose wordt gesteld door middel van een ontlastingsonderzoek. Als in de ontlasting de parasiet wordt aangetoond kan de behandeling ingezet worden. Het is belangrijk dat alle dieren in huis worden behandeld, aangezien dieren zonder symptomen ook de parasiet kunnen uitscheiden. Ook is het belangrijk om de leefomgeving van het dier goed schoon te maken. Let goed op uw eigen hygiëne als u in contact komt met een dier dat besmet is met Giardia.

Luizen zijn kleine, platte parasieten, die veel jeuk veroorzaken. Verschillende diersoorten kunnen besmet raken met luizen. Vaak krijgt uw huisdier dan een droge en slecht verzorgde vacht, gepaard met rode/kale plekken en jeuk.

Luizen zijn vaak met het blote oog goed te zien, de vacht kan worden doorgekamd met een fijne luizenkam. Ter behandeling van luizen kan er een anti-parasitair middel gebruikt worden dat tegen luizen werkt, alle dieren in huis moeten behandeld worden. Ook is het belangrijk om de omgeving van het dier grondig te reinigen. Mensenluizen en dierenluizen zijn verschillend van elkaar en kunnen niet overgedragen worden van dier op mens of andersom.

Bij de hond kunnen verschillende mijten voorkomen. Sommige mijten zijn normale huidbewoners, die in lage aantallen niet schadelijk zijn. Andere mijten kunnen voor zowel dier als mens problemen veroorzaken. Ze kunnen zorgen voor huidontstekingen, kaalheid en jeuk.

Demodex

De meest voorkomende mijt bij de hond is de Demodex Canis. Dit is een gravende mijt, deze bevinden zich in de huid waar ze gangetjes graven. Dit veroorzaakt vaak jeuk. De demodexmijt komt van nature voor bij de hond. Als de weerstand van de hond niet optimaal is kan de mijt problemen veroorzaken, bijvoorbeeld bij jonge, oude of zieke honden. De problemen beginnen vaak met kale, rode plekjes die gaan jeuken, vooral op de kop en poten. Af en toe zal er geen jeuk optreden. Later ontstaan er korstjes en kan de huid gaan schilferen. Ook kunnen er kale plekken en ontstekingen ontstaan. De mijt is gastheer specifiek en zal niet overspringen op katten of mensen. De diagnose wordt gesteld door middel van een huidafkrabsel, welke onder de microscoop wordt bekeken. Onder de microscoop zullen de aanwezige mijten te zien zijn.

De behandeling bestaat uit scheren en langdurig wassen met een speciale shampoo. Ook wordt er soms antibiotica meegegeven om de huidontstekingen te verhelpen. De behandeling kan erg langdurig zijn.

Cheyletiella

Deze mijt staat ook wel bekend als de schilfer- of vachtmijt. Dit is een niet-gravende mijt, ze leven op het oppervlak van de huid. Ze kunnen verschillende diersoorten besmetten, ook de mens kan er huidirritatie van ondervinden. De mijten veroorzaken schilfering en jeuk. De diagnose wordt gesteld door een oppervlakkig huidafkrabsel of een aantal haren onder de microscoop te bekijken. De behandeling bestaat uit het gebruiken van antiparasitaire middelen bij alle in huis aanwezige dieren. De behandeling moet tijdig herhaald worden om herbesmetting te voorkomen. Ook is het aan te bevelen om de leefomgeving van het geïnfecteerde dier goed te reinigen. Bij de mens verdwijnen de klachten meestal vanzelf.

Schurft

Schurft of scabiës wordt veroorzaakt door de Sarcoptes mijt. Dit is een gravende mijt, de mijten graven gangetjes in de huid en veroorzaken hierbij een overgevoeligheidsreactie met zeer heftige jeuk. Deze mijt komt vooral voor bij honden, maar ze kunnen ook tijdelijk op de mens leven. De mens kan er jeuk en uitslag van krijgen. Honden worden besmet door contact met een andere besmette hond of door een besmette omgeving. De mijten kunnen enkele weken in de omgeving overleven; manden, dekens en borstels kunnen een besmettingsbron zijn. Honden met schurft hebben heftige jeuk, er ontstaan rode/kale plekken, bultjes en korsten op de huid. Vaak hebben de besmette honden ook huidontstekingen door de schade die de mijten hebben veroorzaakt. De diagnose wordt vaak gesteld aan de hand van de klachten en de reactie op behandeling. Er kan een huidafkrabsel gemaakt worden, maar de kans dat hier een Sarcoptes mijt in gevonden wordt is klein.

Schurft is te behandelen met een antiparasitair middel, daarnaast helpt het wassen met een antibacteriële shampoo. Soms is de jeuk zo heftig dat een korte behandeling met prednison verlichting kan geven. Verder is het belangrijk om de omgeving van de hond grondig te reinigen en zolang de hond nog niet genezen is, moet contact met andere honden vermeden worden. Bij de mens verdwijnen de klachten meestal vanzelf.

Een tekenbeet kan gevaarlijk zijn. Ook voor de mens. Een teek kan namelijk verschillende ziektes overbrengen. Als uw dier een teek heeft: Trek nooit zomaar aan de teek!

Teken komen vooral voor op de zandrijke gronden, zowel in de het bos als het struikgewas. De jonge stadia van de teek, nymphe, zitten ook wel in het wat hogere gras.

Ze laten zich op de vacht vallen van een warmbloedig dier, als deze voorbij loopt; bv. mens, hond en kat. Eenmaal belandt op u of uw huisdier zuigen ze zich vast in de huid en drinken zich vol bloed. Ze zuigen zich in een paar dagen tijd vol, laten zich dan vallen en leggen vervolgens duizenden eitjes.

Behalve dat het onprettig is dat teken zich vast zuigen in de huid en bloed zuigen, kan een tekenbeet ook gevaarlijk zijn voor mens en dier. Een teek kan namelijk bijvoorbeeld de ziekte van Lyme, Babesiosis en Ehrlichiasis overbrengen. Overdracht van de verwekker van de genoemde ziekten vond voorheen voornamelijk plaats in gebieden rondom het Middellandse Zeegebied. Maar sinds een paar jaar is de teek, die deze ziekten overbrengt, ook opgedoken in Nederland. Een goede preventie is daarom uitermate belangrijk!

Preventie

Het beste kunt u ervoor zorgen dat uw dier geen teken oploopt. Vraag in de kliniek naar de juiste antiparasitica voor uw huisdier en evt. het buitenland.

Als uw dier een teek heeft

Trek nooit zomaar aan de teek. Er kunnen makkelijk lichaamsdelen (monddelen/poten) van het dier achterblijven die een ontsteking kunnen veroorzaken. Draai de teek er met duim en wijsvinger uit of gebruik een speciale tekentang.

Verdoof de teek nooit vooraf met alcohol!

Een tekenbeet geeft altijd een ontstekingsreactie. Dat ziet eruit als een klein rood bultje. Als u de teek heeft verwijderd, kunt u het wondje schoonmaken met Betadine.

Iedere hond of kat kan vlooien krijgen, maar de vlooien op uw huisdier zijn maar een deel van het probleem. Als uw huisdier besmet raakt, wil dat zeggen dat uw huis dat ook is. Voor elke 5 vlooien die u op uw huisdier ziet, houden er 95 anderen zich schuil in uw huis.

Eén vrouwelijke vlo die de hond of kat mee naar binnen neemt, kan tot 90 eieren per dag leggen. De verschillende stadia van de vlo (eieren, larven en poppen) worden snel door het huis verspreid. Om efficiënt vlooien te bestrijden en/of te voorkomen op uw huisdier/in huis doet u er verstandig aan het volgende te doen: 

• Volwassen vlooien op uw huisdier doden
• Ontwikkeling van eieren, larven en poppen in uw huis voorkomen
• Uw huisdier beschermen tegen nieuwe vlooienbesmettingen

voor vlooien zijn er goedwerkende antivlooienmiddelen verkrijgbaar bij ons in de kliniek, in de vorm van pipetten en tabletten. Vraag naar advies aan de dierenarts of aan de balie.

De pipet druppelt u leeg tussen de schouderbladen van uw dier. Zorg ervoor dat de pipet goed op de huid wordt gedruppeld en niet op de haren, dan werkt het namelijk niet optimaal. 

Wij verkopen ook vlooien omgevingsspray. Dit doodt vlooien, vlooienlarven en andere kruipende insecten in huis. Het middel blijft 4-6 weken na bespuiting werkzaam.

Naast dat wormen voor honden en katten gevaarlijk zijn, kunnen mensen via hun huisdier geïnfecteerd raken. Bij kinderen is er een verband aangetoond tussen het tot uiting komen van astmatische bronchitis en een eerder opgelopen spoelworminfectie.

Katten en honden kunnen voor de eigenaar volmaakt gezond lijken en toch parasieten bij zich dragen. Vaak vertonen ze pas ziekteverschijnselen als ze een ernstige infectie hebben. En ook al zien we de parasieten niet; ze kunnen wel aanwezig zijn.

Wormen die bij honden en katten voorkomen

Spoelworm
Deze worm lijkt op een spaghetti sliertje. Bijna alle pups en kittens worden met een spoelworminfectie geboren of kunnen tijdens de zoogperiode geïnfecteerd raken. De larfjes van de spoelwormen, maken een trektocht door het lichaam en kunnen schade veroorzaken. Veel voorkomende klinische symptomen zijn o.a. verminderde eetlust, braken, buikkramp, gezwollen buik en diarree.

Lintworm
Deze worm lijkt op een droge rijstkorrel. Honden en katten kunnen deze parasieten gemakkelijk oplopen, welke zich vervolgens vasthechten aan de wand van de dunne darm. Bij dieren veroorzaken volwassen lintwormen meestal weinig problemen.

Haakworm
Deze wormen veroorzaken kleine wondjes in de dunne darm, die bloedarmoede en bloederige diarree tot gevolg hebben. Tevens kunnen ze huidontstekingen veroorzaken op de plek waar ze binnen dringen.

Hartworm
Deze komt voor in de bloedvaten die dichtbij de longen en het hart liggen en veroorzaakt daar long- en hartziekten waar de hond aan dood kan gaan. De behandeling tegen hartworm is riskant, daarom is preventie uiterst belangrijk. Alle honden in een hartworm gebied lopen risico op hartwormen, aangezien deze wordt overgebracht door muggen.

Naast dat wormen voor honden en katten gevaarlijk is, kunnen mensen via hun huisdier geïnfecteerd raken. Bij kinderen is er een verband aangetoond tussen het tot uiting komen van astmatische bronchitis en een eerder opgelopen spoelworminfectie. Tevens kunnen de larven van de lintworm bij mensen ernstige ziekten veroorzaken.

Het is verstandig uw huisdier preventief vier keer per jaar te ontwormen. Dit kan met tabletten zoals Milbemax of Prazitel, of met pasta, bv. Vitaminthe. Wanneer u wormen ziet bij uw huisdier, dan is het noodzakelijk direct te ontwormen. Omdat pups en kittens altijd besmet zijn met wormen via de moedermelk, is het belangrijk dat zij extra goed ontwormd zijn.

Voor uitgebreide informatie kunt u terecht op www.esccap.org. Hier wordt informatie gegeven over de frequentie van het ontwormen, de leeftijd waarop er ontwormd dient te worden, etc.